نزدیک به ۵۰ سال از مرگ بروس لی می‌گذرد. این بازیگر و نماد هنرهای رزمی به طور ناگهانی در ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳ در هنگ کنگ درگذشت، و مقامات در آن زمان اعلام کردند که علت آن ادم مغزی – تورم مغز، در میان گمانه‌زنی‌های فراوان است.
با این حال، یک گروه از دانشمندان در مقاله تحقیقاتی جدید اعلام کردند که مرگ لی به دلیل «ناتوانی کلیه او در دفع آب اضافی» بوده است.
این مطالعه که توسط گروهی از متخصصان کلیه در اسپانیا انجام شد، در نسخه دسامبر ۲۰۲۲ مجله Clinical Kidney Journal(ژورنال تخصصی پزشکی کلیه) منتشر شد.
نویسندگان این مقاله پزشکی می‌گویند بروس لی ـ که هنگام مرگ ۳۲ سال داشت ـ دارای «فاکتورهای خطر متعدد برای هیپوناترمی» بود، به این معنی که غلظت غیرطبیعی سدیم در خون فرد وجود داشت و به «دریافت مزمن مایعات» این بازیگر، استفاده از ماری‌جوانا (که تشنگی را افزایش می‌دهد) اشاره کرد. و عوامل مستندی که ممکن است با عملکرد کلیه او تداخل داشته باشد، مانند داروهای تجویزی، مصرف الکل و سابقه آسیب به اندام. اگرچه او یک داروی مورد استفاده برای درد و اضطراب (مپروبامات و آسپرین) مصرف کرده بود.
لی جن فان مشهور به بروس لی (زاده ۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ – درگذشت ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳) استاد هنرهای رزمی چینی، بازیگر فیلم‌های اکشن، استاد فلسفه، نظریه‌پرداز و بنیان‌گذار روش رزمی جیت کان دو (جیت به معنای دفاع و کان به معنای حمله و دو در واقع هماهنگ‌کننده بین دفاع و حمله) یکی از مدرن‌ترین سبک‌های کونگ فو یا ووشو اهل آمریکا و هنگ کنگ بود. بسیاری او را یکی از تأثیرگذارترین انسان‌های قرن بیستم و یک نماد در فرهنگ عامه می‌دانند. از وی به عنوان بزرگترین رزمی کار تاریخ یاد میشود. او همچنین پدر دو بازیگر به نام‌های براندون لی و شانون لی بود.
لی، در محله چینی‌های سانفرانسیسکو در کالیفرنیا به دنیا آمد اما در هنگ کنگ بزرگ شد و در ۱۸ سالگی دوباره برای تحصیل در دانشگاه به سانفرانسیسکو بازگشت. فیلم‌های رزمی که او در سینمای هالیوودی و سینمای هنگ کنگ بازی کرد موجب ارتقای سطح فیلم‌های رزمی هنگ کنگ شده و تحسین عامه را برانگیخت و موجی از علاقه‌مندی به فیلم‌های هنرهای رزمی چینی (ووشو) را در جهان غرب به وجود آورد. کارگردانی و جو فیلم‌های او هم بر روی هنرهای رزمی و هم بر روی فیلم‌های رزمی چه در هنگ کنگ و چه در بقیه جهان تأثیر گذاشت.
بروس لی، به یک چهره نمادین تبدیل شد به خصوص برای چینی‌ها، زیرا در فیلم‌هایش به عنوان افتخار ملی برای چین و ملی‌گرایی چینی ظاهر شد.
