حدود سه چهارم مردم افغانستان نیازمند کمک‌های بشری اند، زیرا کشورشان دهه‌ها درگیر جنگ بوده و حالا نیز اداره طالبان که بر این کشور حکومت می‌کند، در انزوای بین‌المللی قرار دارد.
محدودیت‌های طالبان بر زنان، به شمول جلوگیری از کار زنان افغان در نهادهایی که کمک‌های بشری ارائه می‌کنند، مانعی در برابر به رسمیت شناختن حاکمیت طالبان عنوان میشود و موجب دلسردی کمک‌دهندگان نیز شده است. جدا از آن، توجهات بسیاری کشورهای کمک‌دهنده به بحران‌های بشری دیگر متمرکز شده است.
لی در مورد کمک کنندگان گفت: «کاری که من در تعامل با آن‌ها انجام می‌دهم این است که به آن‌ها یادآوری می‌کنم که در پایان روز، ما باید به کسانی تمرکز کنیم که بیشترین نیاز را دارند.»
او افزود: «هزینه اصلی عدم اقدام [کمک‌دهندگان] در نهایت بر دوش آسیب‌پذیرترین و فقیرترین مادران و کودکان است.» این در حالیست که تعداد فزاینده کودکان افغان برای نجات از گرسنگی کار می‌کنند.
«آخرین امید برای زنده ماندن»
تقریباً ۲۰ درصد افرادی که برنامه جهانی غذا به آن‌ها کمک می‌کند، زنانی هستند که سرپرستی خانواده‌های خود را به عهده دارند. به گفته لی، این زنان مستاصل‌تر می‌شوند، زیرا به دلیل محدودیت‌ها برای زنان و بحران اقتصادی راه‌های کمتری برای امرار معیشت دارند. چنین وضعیتی زندگی برای خانواده‌های آسیب پذیر مانند معلولان را دشوارتر می‌کند.
لی گفت: «برنامه جهانی غذا اغلباً آخرین امید زندگی برای کسانی است که انتخاب‌های دیگری ندارند.»
او افزود: «برای من و تیمم بسیار مشکل است تا به مادران توضیح دهیم که ما نمی‌توانیم به آنان کمک کنیم.»
در حال حاضر سه میلیون نفر کمک‌های غذایی دریافت می‌کنند اما پس از ماه اکتوبر، آن‌ها هیچ کمکی دریافت نخواهند کرد.
لی گفت برنامه جهانی غذا به یک میلیارد دالر بودجه برای تهیه کمک‌های غذایی و انجام پروژه‌های پلان شده تا ماه مارچ نیاز دارد.
صفحه یوتیوب دویچه وله دری را تماشا کنید
برای بابه کریم ۴۵ ساله از کابل، که امسال دوبار کمک نقدی از برنامه جهانی غذا دریافت کرده، این پول یک کمک بزرگ بوده است، چون که او با کراچی‌وانی در بازار تنها حدود دو دالر در روز درآمد دارد.
او که پدر پنج فرزند است گفت: «من در مورد این که در آینده چه اتفاق خواهد افتاد بسیار نگرانم، حالا که کمک‌ها هم تمام شده است.» او افزود: «به خاطر نگرانی از آینده کودکان شب‌ها خوابم نمی‌برد.»
در چنین وضعیتی، طالبان اما می‌گویند نظام شان در اثر مشکلات اقتصادی سقوط نمی‌کند.
