کاترین راسل، مدیر اجرایی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در بیانیه‌ای که به‌مناسبت گذشت هزار روز از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان، منتشر کرده، گفته است که حقوق کودکان، به‌ویژه دختران نمی‌تواند در گرو سیاست باشد.
خانم راسل در این بیانیه که امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ جوزا) منتشر شده، گذشت هزار روز از ممنوعیت آموزش دختران را «یک نقطه‌ی عطف غم‌انگیز و نگران‌کننده» توصیف کرده است.
او افزوده است که در این هزار روز معادل سه میلیارد ساعت فرصت آموزشی برای دختران از دست رفته است.
مدیر اجرایی یونیسف گفته است: «برای ۱.۵ میلیون دختر، این محرومیت سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حق تحصیل آنان است، بلکه منجر به کاهش فرصت‌ها و بدتر شدن سلامت روان آنان میشود.»
به‌گفته‌ی مدیر اجرایی یونیسف، تأثیر ممنوعیت آموزش دختران فراتر از خود آنان است و بحران بشردوستانه‌ی جاری در افغانستان را تشدید می‌کند و پی‌آمدهای جدی برای اقتصاد و مسیر توسعه‌ی این کشور دارد.
خانم راسل افزوده است که آموزش فقط فرصت‌ها را برای دختران فراهم نمی‌کند، بلکه از آنان در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت می‌کند و تاب‌آوری‌شان در برابر بلایایی مانند سیل، خشک‌سالی و زمین‌لرزه را که اغلب در افغانستان رخ می‌دهد، تقویت می‌کند.
او گفته است که همکارانش برای حمایت از همه‌ی کودکان در افغانستان سخت کار می‌کنند و همراه با شرکای این نهاد، برای ۲.۷ میلیون کودک زمینه‌ی آموزش ابتدایی را فراهم کرده است.
مدیر اجرایی یونیسف گفته است که آنان همچنین برای ۶۰۰ هزار کودک که دو سوم آنان دختران هستند، صنف‌های آموزشی مبتنی بر جامعه راه‌اندازی کرده‌اند.
او تأکید کرده است که آنان هرکاری را که بتوانند برای حفظ زیرساخت‌های آموزشی افغانستان انجام می‌دهند.
مدیر اجرایی یونیسف از طالبان خواسته است که فورا به همه‌ی کودکان اجازه بدهند که یادگیری را ازسرگیرند و از جامعه‌ی جهانی نیز خواسته است که حمایت خود را از آموزش دختران ادامه دهند.
خانم راسل گفته است: «هیچ کشوری نمی‌تواند به جلو حرکت کند وقتی که نیمی از جمعیت‌اش عقب بماند.»
طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان، ابتدا مکاتب دخترانه را تعطیل کردند، اما وزارت معارف این گروه در سوم ماه حمل سال ۱۴۰۱ خورشیدی اعلام کرد که مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم تا اطلاع ثانوی مسدود است.
پس از آن طالبان تحصیل دختران در دانشگاه‌ها را نیز منع کرده و آموزشگاه‌های خصوصی را نیز به‌روی آنان بسته‌اند.
از آن زمان تا اکنون جامعه‌ی جهانی بارها خواستار لغو ممنوعیت آموزش و تحصیل دختران شده‌اند، اما طالبان همچنان این ممنوعیت را ادامه می‌دهند.
