زندگی نامه عبدرب الرسول سیاف

عبد رب الرسول سیاف فرزند فقیر محمد، در سال ۱۳۲۳ خورشیدی (۱۹۴۶ میلادی) در ولسوالی پغمان از توابع ولایت کابل متولد شد.

سیاف، در سال ۱۳۳۹ خورشیدی (۱۹۶۰ میلادی) برای تحصیل علوم دینی در مدرسه دینی ابوحنیفه پذیرفته شد و دروس متوسطه را در این مدرسه به پایان رساند. سپس وارد دانشکدۀ شرعیات دانشگاه کابل شد و در سال ۱۳۴۶ خورشیدی (۱۹۶۷میلادی) از این دانشگاه فارغ التحصیل گردید.
سیاف در سال ۱۳۴۸ خورشیدی (۱۹۶۹ میلادی) به عنوان استاد و عضو کادر علمی دانشکدۀ شرعیات برگزیده شد و مدت دو سال در آنجا به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۵۰ خورشیدی (۱۹۷۱ میلادی)، برای تحصیلات عالی‏ عازم مصر شد و در دانشــگاه معروف اسلامی «الازهر» به تحصیل پرداخت.
سیاف، پس از دریافت مدرک فوق لیسانس در رشته علم حدیث، از دانشگاه مذهبی الازهر، به افغانستان بازگشت و به‌عنوان استاد در دانشکده شرعیات دانشگاه کابل مشغول به تدریس شد. در همین زمان بود که او فعالیت‏های سیاسی‏اش را با «نهضت جوانان مسلمان» همسو کرد و سخنرانی‏‏‏های تندی علیه نفوذ کمونیسم و فعالیت‏های دانشجویان کمونیست که از تشکیلات و سازماندهی‌‏های به طور نسبی منسجم‏ برخوردار بودند، ایراد می‏کرد و با دفاع از اسلام نارضایتی‌‏خود را از رژیم سلطنتی ابراز میکرد.
سیاف، در سال ۱۳۵۳ خورشیدی (۱۹۸۴ م) بورس تحصیلی آمریکا را تحت برنامه «لیگل ترینینگ (Legal Training) » دریافت کرد. با این هدف عازم ایالات متحده بود که پیش از پرواز در فرودگاه کابل به جرم سخنرانی‏‌های تند و راه‏اندازی شورش‏های ضد حکومتی و تشویق مردم به خشونت بازداشت و محکوم به شش سال زندان شد.
زمانی که در سال ۱۳۵۷ خورشیدی کودتای هفت ثور به وقوع پیوست، استاد سیاف هنوز در زندان به سر می‏برد. اما در سال ۱۳۵۸ خورشیدی (۱۹۷۹م)، ظاهراً به علت پیوند‏های خویشاوندی با حفیظ الله امین، از زندان آزاد شد. البته، هواداران وی این حادثه را یک معجزه الهی می‏پندارند. او پس از رهایی از زندان پلچرخی در سال ۱۳۵۸، به پاکستان رفت و به سایر رهبران جهادی افغانستان در پیشاور پیوست و مدتی را هم در تنظیم جمعیت فعالیت کرد.
پس از تشکیل دولت موقت مجاهدین، وی از حوت  ۱۳۶۶ تا نهم حمل ۱۳۶۷ معاونت ریاست دولت موقت را عهده‌‏دار بود.
در سال ۱۳۷۱ خورشیدی (۱۹۹۲م)، پس از فروپاشی حکومت دکتر نجیب‌‏الله که دولت مجاهدین با ریاست صبغت‌‏الله مجددی تشکیل شد، سیاف، همراه با دیگر رهبران و مجاهدین تنظیم‌‏ها و احزاب جهادی افغان وارد کابل شده به پغمان رفت و در آنجا مقر فرماندهی خود را بر پا داشت. وقتی برهان‏‌الدین ربانی به قدرت رسید، همکاری با او را آغاز کرد و مهم‏ترین حامی دولت مجاهدین شد. چنان که در جریان تشکیل شورای «حل و عقد» علی‏‌رغم تحریم این شورا از طرف برخی گروه‏ها و تنظیم‏های جهادی سابق، سیاف، در آن شرکت کرد و زمینۀ تداوم دولت استاد ربانی را فراهم ساخت.
در سالهای جهاد در پیشاور پاکستان دانشگاهی را به‌نام «دعوت الجهاد» تاسیس کرد که اکثراً افغان‌های مهاجر در آن آموزش می‌دیدند و استادان عرب، پاکستانی و افغان از جمله خود سیاف از استادان این دانشگاه بودند. در حال حاضر نیز یک دانشگاه خصوصی به‌نام «دعوت» در کابل ایجاد کرده است.